پس از بازدید از آرامگاه اردشیر سوم زمانی که به سمت شمالی و به سوی آرامگاه اردشیر اول در حرکت هستیم چاهی قرار دارد که این چاه را به عمق 26 متر در دل کوه و با دهانه ای به وسعت 70/4متر در 70/4 (22 متر مربع)حفر کرده اند.

در اطراف آن جویهایی ایجاد شده است تا آب باران و سیل را به داخل چاه سرازیر و از راه افتادن آب به طرف کاخها جلوگیری کند. بریدگیهای اطراف چاه نشان می دهد که آب چاه پس از لبریز شدن از طریق راه آبهایی که در کنار کوه ایجاد شده به خارج از محوطه هدایت می شده است.

به احتمال زیاد این چاه هم برای انبار نمودن آب اشامیدنی و هم برای سد نمودن و جلوگیری از جاری شدن سیل بداخل کاخها مورد استفاده قرار می گرفته است. انجام این عمل و حفر چاه یکی از شاهکارهای دوران هخامنشی است.