دومین مکانی که بعداز ورود به تخت جمشید و بالا رفتن از پله های زیبا و راحت تخت جمشید نگاه گردشگران را به خود خیره می کند دروازه ملل است که در زیر به آن اشاره می کنم.

میهمانان پس از ورود به تختگاه ، نخست به کاخ(دروازه ملتها) وارد شده و روی سکوهای سنگی پیش پینی شده در اطراف تالار این کاخ ، به انتظار اجازه ورود می نشستند.

تالار ، سه درگاه بزرگ دارد که درگاه غربی بسوی پلکان ورودی ،مدخل شرقی از راه یک خیابان بسوی کاخ صد ستون و درگاه جنوبی از راه یک حیاط مرکزی به کاخ آپادانا مربوط می شود .

سقف تالار به ارتفاع 5/16 متر ، بر چهار ستون سنگی استوار بوده است. نقش دو گاو عظیم الجثه جرزهای درگاه غربی(بسوی دشت)و دو ابولهول با سر انسان و بال عقاب و بدن گاو ،جرزهای درگاه شرقی (بسوی کوه)را تزیین می کرده است.

در بالای جرزهای ،کتیبه ای است از خشایارشاه به خط عیلامی (بسوی دشت) فارسی باستان (میان) و بابلی (بسوی کوه) که در آن ، پس از ستایش اهورامزدا ، چنین آمده است ((گوید خشایارشاه :این ((دروازه همه ملتها)) را من به خواست اهورامزدا ساختم . چه بسا ساختمانهای خوب دیگر در این پارسه کرده آمد که من برآوردم و پدرم هر آن بنایی که زیبا می نماید همه را به تائید اهورامزدا ساختیم.))